Բնակարանի համար մոդելի ընտրության ուղեցույց
Օդի հոսքի ընտրություն.
Նախևառաջ, օդի ծավալի ընտրությունը կապված է տարածքի օգտագործման, բնակչության խտության, շենքի կառուցվածքի և այլնի հետ։
Բացատրեք միայն տնային բնակության եղանակով, օրինակ՝
Հաշվարկման մեթոդ 1:
Սովորական բնակելի շենք, 85 քմ ներքին մակերես, 3 մարդ։
| Մեկ շնչի հաշվով բնակելի տարածք - Fp | Օդի փոփոխությունը ժամում |
| Fp≤10㎡ | 0.7 |
| 10㎡＜Fp≤20㎡ | 0.6 |
| 20㎡＜Fp≤50㎡ | 0.5 |
| Fp>50㎡ | 0.45 |
Քաղաքացիական շենքերի ջեռուցման, օդափոխության և օդորակման նախագծման կանոնակարգին (GB 50736-2012) դիմել՝ թարմ օդի ծավալը հաշվարկելու համար: Տեխնիկական բնութագիրը սահմանում է թարմ օդային խողովակի նվազագույն քանակը (այսինքն՝ «նվազագույն» պահանջը, որը պետք է բավարարվի): Վերոնշյալ աղյուսակի համաձայն՝ օդի փոխանակման քանակը չի կարող պակաս լինել 0.5 անգամ/ժ-ից: Տան արդյունավետ օդափոխման մակերեսը 85㎡ է, բարձրությունը՝ 3 մ: Թարմ օդի նվազագույն ծավալը 85×2.85 (զուտ բարձրություն) ×0.5=121մ³/ժ է: Սարքավորում ընտրելիս պետք է նաև հաշվի առնել սարքավորումների և օդային խողովակի արտահոսքի ծավալը, իսկ 5%-10%-ը պետք է ավելացվի օդի մատակարարման և արտանետման համակարգին: Հետևաբար, սարքավորումների օդի ծավալը չպետք է պակաս լինի՝ 121× (1+10%) =133մ³/ժ-ից: Տեսականորեն, նվազագույն պահանջները բավարարելու համար պետք է ընտրել 150մ³/ժ:
Մեկ բան պետք է նշել. բնակելի շենքերի համար սարքավորումների ընտրության համար խորհուրդ է տրվում օգտագործել օդի փոխանակման ավելի քան 0.7 անգամ։ Այդ դեպքում սարքավորումների օդի ծավալը կազմում է. 85 x 2.85 (զուտ բարձրություն) x 0.7 x 1.1 = 186.5 մ³/ժ։ Ըստ սարքավորումների առկա մոդելի, տանը պետք է ընտրել 200 մ³/ժ թարմ օդի մատակարարման սարքավորում։ Խողովակները պետք է կարգավորվեն օդի ծավալին համապատասխան։
